ಮಂತ್ರದ ನಿಜವಾದ ಮೂಲ ಕುಂಡಲಿನಿ. ಎಲ್ಲಾ ಮಂತ್ರಗಳು ಪರಾವಾಕ್ ಕುಂಡಲಿನಿಯಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡಿವೆ. ಕುಂಡಲಿನಿ ಬಿಂದುರೂಪಾ ಮಹಾಮಾಯೆ. ಕುಂಡಲಿನಿಯಿಂದ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಹೊರಸೂಸಿದಾಗ, ಅದು ಶುದ್ಧ ಬೆಳಕಿನ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅರಿವಿನ ಈ ಶುದ್ಧ ಬೆಳಕು ಚೈತನ್ಯ ಶಕ್ತಿಯ ಒಂದು ಹೆಸರಾಗಿದೆ.
ಇನ್ನು ಪಶ್ಯಂತಿ ಭೂಮಿಯ ಸ್ಥಿತಿ. ಈ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಮಂತ್ರವು ಚೈತನ್ಯಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಬೋಧರೂಪವಾಗಿದೆ. ಪುನಃ ಇದು ಶಬ್ದ ಮತ್ತು ಅರ್ಥದ ಅಭಿನ್ನ ರೂಪವಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಶಬ್ದವೇ ಅರ್ಥವು, ಅರ್ಥವೇ ಶಬ್ದವು.
ಪಶ್ಯಂತಿ ಭೂಮಿಯಿಂದ, ಚೈತನ್ಯವಾಕ್ ಅಥವಾ ಶಬ್ದ ನಾದವು ಮಧ್ಯಮಾ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಮೂಡುತ್ತದೆ. ಈ ನಾದವು ತರಂಗಾತ್ಮಕವಾಗಿದೆ. ಇದು ಶಬ್ದದೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ಅರ್ಥದೊಂದಿಗೆ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಈ ಅರ್ಥವೇ ಮಂತ್ರವು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದ ದೇವತೆ. ಇದು ಮನೋರಾಜ್ಯದ ವಿಷಯ.
ಈ ಮಧ್ಯಮಾ ಭೂಮಿಯಿಂದ ವೈಖರಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಬಾಹ್ಯ ಗಾಳಿಯ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಸ್ಥೂಲ ಭಾವ ಪ್ರಾಪ್ತವಾಗಿ ಕಂಠದಿಂದ ಉಚ್ಚಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ಶಿಷ್ಯನು ಗುರುವಿನಿಂದ ವೇದಮಂತ್ರವನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡಾಗ, ಶಬ್ದವು ಶಿಷ್ಯನ ಕರ್ಣವನ್ನು ಹೊಕ್ಕು ಹೃದಯ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಬೀಜ ಬಿತ್ತನೆಯಂತಹ ವ್ಯವಹಾರವಾಗಿದೆ. ಈ ಮಂತ್ರವು ಬೀಜ ಸ್ವರೂಪವಾಗಿದ್ದರೂ, ಚಿಚ್ಛಕ್ತಿಯಿಂದ ಅನುಪ್ರಾಣಿತ ಬೀಜವಾಗಿದೆ.
ಶಿಷ್ಯನ ಹೃದಯ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ, ಅವನು ಮಾಡಿದ ಜಪಾದಿಗಳಿಂದ ಲಾಲಿತ ಪಾಲಿತವಾಗಿ, ಅಂಕುರಿತವಾಗಿ, ಶಿಷ್ಯನ ಮನೋಭೂಮಿಯನ್ನು ಆಶ್ರಯಿಸಿ ಕಾಲಾಂತರದಲ್ಲಿ ಚೈತನ್ಯಭೂಮಿಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತದೆ. ಆಗ ಮಂತ್ರಸಿದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವಾಗುತ್ತದೆ.